თამბაქოს და მარიხუანას მავნებლობა

არსებობს უამრავი ინფორმაცია „ პლანის“ მავნებლობის შესახებ. კრიტიკებს სურთ აარიდონ ახალგაზრდები კანაფის მოწევას, ამისთვის ისინი ძაიან შორს შედიან და ავრცელებენ მითებს რომ კანაფმა მიჩვევა იცის პირველივე ნაპასიდანვე, აგრეთვე მის აბსოლიტურ მავნებლობაზე. რითაც ახალგაზრდებს კანაფისადმი დამატებით ინტერესს უმძაფრებენ. ხოლო საერთო მიღებულ ფაქტს „ რომ მოწევა მავნებელია“ უნდობლობით უწყებენ ყურებას. ხოლო ყველაზე არასასიამოვნო ის არის რომ — ეს უნდობლობა ვრცელდება მძიმე ნარკოტიკებზე, რომელთა გასინჯვას სავალალო შედეგები მოყვება. ჩვენ ვცდილობთ ავხსნათ მარიხუანასა და თამბაქოს მავნებელი და სასარგებლო თვისებები. ამავე დროს არ გამოვიყენებთ პოპულისტიკურ რიტორიკას, არამედ გავარჩევთ ფაქტებს და შეიძლება შევძლოთ გავაქარწყლოთ რამოდენიმე მიფი, რომლებშიც ერთმანეთს ადარებენ მარიხუანასა და თამბაქოს. მათი გამოთქმა უყვართ მარიხუანას მომხრეებს თამბაქოსთან შედარებით ნაკლები ზიანის მიყენებაზე. თამბაქოს მომხრეები საწინააღმდეგოს ამტკიცებენ. ჩვენც შევადაროთ.

ფიზიკური დამოკიდებულება — თამბაქოს მწეველების მითი

ნიკოტინი არ იწვევს ფიზიკურ დამოკიდებულებას, ის არ არის ნარკოტიკი.

მარიხუანა იწვევს ფიზიკურ დამოკიდებულებას, იგი ნარკოტიკია.

ფიზიოლოგიური დამოკიდებულება — არის როდესაც გარკვეული ქიმიური ნივთიერებების ნაკლებობის დროს ორგანიზმი უჩვეულოდ იწყებს მოქცევას. ეს ორგანიზმში რეგულარული ქიმ. ნივთიერებების შეყვანის შედეგია. ასეთი ნივთიერებებს შეიცავს თამბაქო, მარიხუანა და სხვა ნარკოტიკები. ერთი მხრიდან ეს ნივთიერებები მოქმედებენ ტვინზე, იწვევენ სიამოვნების განცდას. მეორე მხრივ — ორგანიზმში აყალიბებენ ქიმიური რეაქციების ახალ ჯაჭვებს. ამ ახალი რეაქციების (ანუ ნარკოტიკების) კატალიზატორის არ არსებობა იწვევს ფიზიკურ დისკომფორტს — ლომკას. ეს აისახება გულსისხლძარღვთა სისტემაზე და მწვავდება აღქმა, ნარკოტიკის მიერ დროებით მოდუნებული.

ნიკოტინთან სიტუაცია უბრალოა და შესწავლილია ექიმების მიერ. ადამიანის თირკმელსზედა ჯირკვლებს შეუძლიათ ადრენალინისა და ნორადრენალინის გამოყოფა. ეს ჰორმონები გულსისხლძარღვთა სისტემის სტიმულირებას ახდენენ, წნევა იზრდება. სწორედ ნიკოტინის ორგანიზმზე ზემოქმედებით, აქტიურად გამოიყოფა ადრენალინი და ნორადრენალინი. ამ დროს მწეველის მდგომარეობა და განწყობა უმჯობესდება. როგორც კი „დოპინგის“ ზემოქმედება მთავრდება, მწეველის განწყობა უარესდება.

კანაბინოლი, ნივთიერება რომელსაც მარიხუანა შეიცავს, იწვევს სედატიურ, დამაწყნარებელ ეფექტს. კანაბინოლი აღწევს ტვინში მისი ცხიმის მოლეკულებთან მსგავსების წყალობით. ოღონდ იგი ნიკოტინის მაგვარ რეაქციას არ იწვევს.

მარიხუანა არ იწვევს ფიზიკურ დამოკიდებულებას.

სამართლიანობისათვის უნდა აღვნიშნოთ, რომ ნიკოტინისადმი ფიზიკური დამოკიდებულება- გამოსწორებადია. ხოლო სულ სხვა საქმეა — ნიკოტინისადმი ფსიქოლოგიური დამოკიდებულება.

სიქო; ოგიური დამოკიდებულება — მარიხუანას მწეველთა მითი

მარიხუანასადმი ფსიქოლოგიური დამოკიდებულება — მოგონილია.

თამბაქოსა და მარიხუანასადმი ფსიქოლოგიური დამოკიდებულება, ფიზიკურზე უფრო ძლიერია. ეს ნამდვილად ხელს უშლის თამბაქოსა და მარიხუანას მოწევის თავის დანებებას. მაგალითად თამბაქოს შემთხვევაში ეს დაკავშირებულია სოციალურ ფაქტორებთან — სტრესი და „მოწევისათვის“ სხვა ტრადიციული სიტუაციები. ისინი ხომ არ ქრებიან მას შემდეგაც რაც ადამიანი მოწევას თავს ანებებს. ხოლო მარიხუანა უფრო ძლიერად მოქმედებს ტვინზე, მაგრამ თამბაქო უფრო გავრცელებულია, არსებობს უამრავი სოციალური მოდელი, დაკავშირებული მის მოწევასთან. ასე რომ მარიხუანა და თამბაქო იწვევს დაახლოებით ერთნაირ ფსიქოლოგიურ დამოკიდებულებას.

მწეველის ჯანმრთელობისათვის ფიზიკური ზიანი — მარიხუანის მწეველების მითი

მარიხუანას მოწევას მწეველის ორგანიზმისათვის ნაკლები ზიანი მოაქვს, ვიდრე თამბაქოს.

ეს არ არის მართალი. ამის დასამტკიცებლად, მოგვიწევს მათემატიკური პროპორციების გახსენება და ვნახოთ ბროტანული პულმოლოგიური საზოგადოების დასკვნა. ამ დასკვნის თანახმად, დღეში სამი სიგარეტი მარიხუანსგან ორგანიზმისათვის მიყენებული ზიანი, ამავე დროში 20- ცალი სიგარეტის მოწევის ტოლია. მარიხუანას უფრო ღრმდ ჩაისუნთქავენ და სუნთქვას იკავებენ. იგი შეიცავს50% — ით მეტ კანცეროგენს თამბაქოსთან შედარებით. ამასთანავე 3-ჯერ დღეში მარიხუანას ნაკლები ხალხი ეწევა, ვიდრე 20 — ცალ სიგარეტს. ეს ხდება სხვადასხვა სოციალური და იურიდიული მიზეზების გამო. მაგრამ მთავარი არის რომ კანაფის მოწევა შეიძლება ვაპორაიზერით, სპეციალური დევაისით, რომელიც გამოყოფს ორთქლს და რისკი ბევრად მცირდება.

მწეველის ფსიქიური ჯანმრთელობის რისკი

პირველ და მეორე პუნქტებში ეს საკითხი ნაწილობრივ გამოკვლეულ იქნა. შვედმა კლინიკურმა ფსიქოლოგმა ტომას ლუნდვიტსმა ეს თემა თავის ერთ ერთ ნაშრომში დეტალურად ასხა. მისი კვლევების თანახმად, ადამიანის ფსიქიკა მარიხუანის მოწევისგან უფრო ზიანდება, ვიდრე ნიკოტინისაგან. გამოკვლეულ იქნა უფრო დიდ დროში (რამოდენიმე წელი) მარიხუანას რეგულარული მოწევა (ერთხელ დღეში).

მოწევა იწვევს ასოციალურ მოქცევას

მარიხუანას და ნიკოტინის შემთხვევაშიც, ეს მითია. ნიკოტინი არ არის იმდენად ძლიერი, იმისათვის რომ გამოიწვიოს ასოციალური მოქმედება. მარიხუანა უფრო ძლიერია, მაგრამ მისი ზემიქმედება არ იწვევს აგრესიულობას. ამაშია ძირეული განსხვავება ალკოჰოლლთან მიმართებაში — მარიხუანას მწეველები, როგორც წესი, ირგვლივმყოფებისათვის საფრთხეს არ წარმოადგენენ.

დასკვნა

ძლიერი ფსიქოლოგიური დამოკიდებულება — როგორც მარიხუანას ასევე თამბაქოს რეგულარული მოხმარების შედეგია. ფიზიკურ დამოკიდებულებას მხოლოდ თამბაქო იწვევს.

ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე ზემოქმედება თამბაქოს მარიხუანაზე მეტი აქვს.

მარიხუანას მწეველები უფრო მეტ ზიანს აყენებენ თავს, ვიდრე თამბაქოს მწეველები. ამასთან მარიხუანას მომხმარებლები არ ატარებს აგრესიულ ხასიათს — ალკოჰოლის მომხმარებლებთან შედარებით. (იხ. თომას ლუნდვისტსის სტატია).

დასკვნა. ჩვენ გვაქვს მარიხუანასა და თამბაქოს ზიანის დაახლოებითი პარიტეტი. მტკიცება რომ ან ერთს მოაქვს მეტი ზიანი ან მეორეს, უსაფუძვლოა.